Marokkaanse worteltjes

Ik kan me deze zalige worteltjes nog goed herinneren. Ik at deze samen met mijn beste vriendinnetje op onze laatste avond in Marrakesh in een fantastisch restaurantje dat goed verstopt zit in het centrum.

Die avond werden we op aanraden van een alleraardigste knul persoonlijk naar dit restaurant gebracht. We moesten allerlei kleine steegjes door en af en toe keken we elkaar even kort aan. Gaat dit wel goed…? Zo vroegen we al eens eerder die week de weg aan een man met een colbert. Na een uitvoerige selectie leek de colbert ons de meest betrouwbare optie en vroegen we hem de weg naar een hip restaurant dat mijn vriendin in een boekje had gevonden. Hij was vriendelijk en het was niet ver, hij zou ons er wel even naartoe brengen. Wij liepen vrolijk achter hem aan, maar het bleek helemaal niet zo dichtbij te zijn en hier werden we allebei een beetje zenuwachtig van. Dit bleek terecht, want niet veel later, toen we er bijna waren wilde de colbert geld zien. We hebben het toen al gierend en brullend op een lopen gezet.

Ik ben normaal helemaal niet angstig of wantrouwend van aard, maar hier word je vertrouwen wel erg op de proef gesteld en word je belazerd waar je bij staat. Dat was voor mij behoorlijk wennen en ik herinner me nog goed dat ik de eerste avond het liefst weer naar huis wilde.

Ons hotel lag midden in het centrum van Marrakesh met het drukke Djemaa el Fna plein om de hoek. Dit plein is de levensader van de stad. Het is net alsof je in de film van Aladdin terecht komt, je weet niet wat je ziet. Overal hoor je muziek en marktlieden die naar elkaar schreeuwen. En dan al die geuren! Van geroosterd vlees, tajines, verschillende specerijen en versgebakken brood. Shoppen doe je in een van de duizenden kraampjes. Sommige zo klein en smal dat je je kont er niet kunt keren, en allemaal tot aan de nok toe volgestouwd met tassen, lampen, servies, kleding, doeken en sieraden. Als je de kunst van het onderhandelen doorhebt is het daar leuk shoppen. De eerste dag waren wij daar nog niet zo goed in…

Ik denk dat we nog geen half uur op het plein waren en ons hele dagbudget kwijt waren aan kussensloopjes en een henna tattoo die we helemaal niet wilde en ook heel erg lelijk was. Hoe die vrouwen het precies deden weet ik niet meer, maar ze sloten ons in met hun sluiers en voor we het wisten werden onze handen vol gekliederd. “No,.. it’s free. You are beautiful girl. You have beautiful eyes” . Ik moet nog steeds grinniken als ik aan de opmerking van mijn vriendin denk “Wat nou beautiful eyes! We dragen zonnebrillen…”

Natuurlijk was het helemaal niet gratis en hadden wij ons lesje wel geleerd. Het lukte ons om de opmerkingen te negeren en oogcontact te beperken waardoor je ruimte creëert om te genieten van alles wat je om je heen ziet. We hebben een aantal uitstapjes gemaakt en ik werd verrast door de prachtige natuur en de rust. Tussen bergen met besneeuwde toppen en uitzicht op het Atlasgebergte vind je een aantal traditionele Marokkaanse dorpjes. Hier lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Er zijn vrijwel geen voorzieningen aanwezig en het leven is er primitief.

Terug naar onze laatste avond. In het restaurant werden we vriendelijk welkom geheten en via een statige trap naar de vide geleid. Daar waren allemaal knusse zitjes gecreëerd en waren de muren versierd met allerlei verschillende Marokkaanse kleden. Het was er gezellig druk en rumoerig. We kregen een proeverij van Marokkaanse smaken en de hele tafel werd volgezet met kleine schaaltjes zodat we alles konden proeven. Het is jammer dat we dit restaurant pas op de laatste avond hebben ontdekt, want ik had er graag nog eens gegeten. Alle gerechtjes waren zo verfijnd en mooi op smaak gebracht.

Een van de gerechten die ik super lekker vond waren deze worteltjes die je gaart in een mengsel van honing, sinaasappelsap en citroen en garneert met wat geroosterde sesamzaadjes en verse koriander.

Dit heb je nodig
… voor 2 personen

4 wortelen, geschild en in grove stukken gesneden
1 perssinaasappel
1 citroen
bosje koriander
1 theel. komijn
1 theel. korianderpoeder
0,5 theel. gemberpoeder
zout
2 theel. honing
1 eetl. sesamzaad
zonnebloemolie

Schil de wortelen en snijd deze in grove stukken. Gooi de worteltjes in een pan met een laagje water en breng aan de kook. Zet het vuur laag en laat 5 minuten opstaan. Giet de wortels vervolgens af en verhit ondertussen een koekenpan op het vuur. Voeg een scheutje zonnebloemolie toe en bak hierin de specerijen voor 2 minuten mee. Voeg de wortels toe en bak dit 5 minuten aan.

Pers de sinaasappel en voeg ongeveer 3 eetlepels toe aan de wortels samen met 1 eetlepel citroensap en de honing. Breng langzaam aan de kook en laat de saus zachtjes indikken.

Rooster 1 eetlepel sesamzaad en voeg dit samen met de fijngesneden koriander toe aan de worteltjes. Serveer direct.